നീ അറിഞ്ഞ മൗനം

പാടാതെ എന്നുള്ളം കാത്തുസൂക്ഷിച്ചൊരു

മധുരസംഗീതമായിരുന്നു നിൻ പ്രണയം.

മാധുവാണികൾ പിന്നിട്ട വഴികളിൽ നീ മറന്നൊരാ-

മൗനത്തിൻ പേരായിരുന്നു പ്രണയം.

അഴകെഴും നിശാശലഭമായ് എന്നുള്ളിൽ 

ആയിരം മൺചിരാതിൻ തിരി നാളം കൊളുത്തിയ 

വാചാലനും നീ; പ്രണയമേ...

ഒടുവിലാ മധുരമെൻ അധരത്തിൽ നിന്നുമാ 

ഹൃദയത്തിലേക്കു നീ പകർന്നപ്പോൾ, 

ഒരീറൻ നിലാവിൻ കുളിരലകൾ എന്നിൽ ഉണർത്തിയൊ-

രിളം കാറ്റയിരുന്നു നിൻ പ്രണയം.

എന്നിലെ അക്ഷര ശില്പങ്ങളിൽ കവിതതൻ 

ചിറകു പണിതൊരാ ശില്പിയും നീ മാത്രമെന്നറിയുക.

ഇനിയൊരു ശില്പമുണ്ടാവതെങ്ങനെയാ-

അംഗുലിതൻ മന്ത്രമുണരും വരെ...