എൻ അധരത്തിൽ കൊഴിഞ്ഞൊരു നറുതേൻമലർ
നിൻ ഹൃദയത്തിൽ വീണലിഞ്ഞിരുന്നോ...
ഒരു വേളയെങ്കിലും കൊഴിഞ്ഞൊരാ ഇതളിൻറെ
സ്വപ്‌നങ്ങൾ നീ അറിഞ്ഞിരുന്നോ...
പൂമണം നിറയുന്ന തിങ്കളായ്‌ നീ എന്നിൽ
ആയിരം സ്വപ്‌നങ്ങൾ വിടർത്തിയപ്പോൾ
ഒരു താമരനൂലിഴയിൽ തിളങ്ങിയ മഴത്തുള്ളിയായ്
എൻ ഹൃദയകോണിൽ നീ അലിഞ്ഞു.
നിമിഷങ്ങൾ ആയിരം സ്വപ്നങ്ങളായ് വിടർന്നപ്പോൾ
നിനവിൻറെ പൊയ്മുഖം ഞാൻ മറന്നു.
ഒരു താപസൂര്യൻറെ രശ്മിയിൽ പിടയുമ്പോൾ
ഇന്നറിവൂ ഞാൻ; എൻ സ്വപ്‌നങ്ങൾ തൻ സീമകൾ...
